نامه ای از سوی خداوند به همه انسان ها
سه شنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۸، ۱۰:۰۵ ب.ظ
سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کردهام و نه با تو دشمنی کردهام.
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او رابه سخره گرفتی.
و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگراز آن روی گردانیدی.
و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام.
ومرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهمشدی که گمان بردیخودت بر همه چیزقدرت داری.
آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت؟
غیر از منخدایی که برایت خدایی کرده است ؟
پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟
چه چیز جز بخشندگی امباعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟
من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت میدهم.
برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم.
۹۸/۰۷/۱۶