مدیتیشن

اگربرای لحظه ای هیچ کاری انجام ندهید و در بی عملی محض در هسته مرکزی وجود خود ،و در آرامش بسر برید ،وارد حالت مدیتیشن شده اید . یاد بگیرید که چه گونه فقط می شود " بود " ؟ مدیتیشن ، فقط بودن است ،بدون اینکه کاری انجام دهیم . 

زندگی انسان در حال گذر است با لذت ،شفافیت و خلاقیتی بیشتر و در عین حال انسان از آن کاملا جدا است و هیچ وابستگی به آن ندارد و تنها مشاهده کننده ای است بر فراز تپه های دور دست که به سادگی هر آنچه در حال اتفاق افتادن در اطراف اوست را تماشا می کند . در مدیتیشن ، انسان فاعل و انجام دهنده نیست . بلکه تنها شاهدی است که به تماشا کردن ادامه می دهد . این نکته راز اصلی مدیتیشن است که انسان تنها شاهدی باقی بماند . در این حالت انجام شدن کارها به خودی خود و بدون مشگل صورت می پذیرد .تنها یک چیز ممنوع است و آن این است که نباید در مرکز بودن خود را از دست داد .

صدائی می آید و شما در حال شنیدن آن صدا هستید . در وجود شما شاهدی است که شما را در حال شنیدن صدا می بیند . و یا : 

شما در حال تماشا کردن یک درخت هستید ، و در وجود شما شاهدی است که شما را در حال تماشای درخت می بیند . مشاهده کردن مدیتشین است . 

مدیتیشن ، یعنی آگاهی و هر کاری که با آگاهی انجام شود مدیتیشن است . قدم زدن اگر آگاهانه باشد می تواند مدیتیشن باشد . نشستن با آگاهی می تواند مدیتیشن باشد . 

گام اول مشاهده بدن خودتان است . سپس آرام آرام از هر حرکت بدن و هر وضعیت بدن خود آگاه و هشییار می شوید . در این گام خیلی از عادت ها به سادگی حذف خواهد شد و بدن شما آرامش بیشتری تجربه خواهد کرد و هماهنگی بیشتری در آن احساس خواهید کرد . 

گام دوم ،آگاه شدن از افکارتان است . افکار حساس تر از بدن و خطرناک هستند . وقتی که از افکارتان آگاه می شوید ،شگفت زده خواهید شد که در درونتان چه می گذرد ؟ هشیاری و آگاهی از افکار دیوانگی ذهنتان را اصلاح خواهد کرد . هنگامی که بدن و ذهن شما در آرامش باشند ، متوجه خواهید شد که آن ها هماهنگ یکدیگر عمل می کنند . آگاهی از احساسات وهیجان ها و افکار به مرور تبدیل به یک لایه خواهند شد . در این مرحله انسان از آگاهی خود آگاه می شود و تبدیل به بودا می شوید .تنها انسان هائی که به اشراق رسیده اند ، این مرحله را درک می کنند . بدن لذت را می شناسد و ذهن شادی را تجربه می کند و دل خوشحالی را درک می کند .

آرام آرام شاهد درونی شما ثابت و پایدار می شود و تغییر و تحول درونی در شما صورت می گیرد . در این حالت آنچه مورد مشاهده قرار داده اید ناپدید می شود و برای اولین بار خود "شاهد موضوع " مشاهده می شود و شما به مقصد نهائی رسیده اید . 

سه نکته اساسی در مدیتیشن عبارتند از : 

1-حالت آسودگی 

2- تماشاگر بودن 

3-قضاوت نکردن 

در حالت آسودگی ،نباید با ذهن جنگید . ذهن را کنترل نکنید ، تمرکز نکنید . 

در حالت تماشاگر بودن ،و قضاوت نکردن ، با آگاهی اسوده به هر آنچه که اتفاق می افتد بدون مداخله ،نگاه کنید . صرفا بدون هیچ قضاوتی به ذهن نگاه کنید کم کم سکوت عظیمی شما را فرامی گیرد . تمامی جنبش ها و حرکات درونتان متوقف می شود . شما هستید ، اما حس " من هستم " را ندارید . در این لحظه شما فضای خالص و در بر گیرنده اتفاق هستید . شما اتفاق نیستید . گرچه در مدیتیشن ، صدو دوازده روش متفاوت وجود دارد ولی این سه نکته در تمامی روش ها، اساسی هستند . 

با اختیاری که خداوند به انسان ارزانی داشته و انسان تنها موجودی است که اختیار دارد ،خود را به زندگی یا خدا تسلیم کنید و تنها ناظر باشید،ناظر اتفاقاتی که از سوی " کان فکان " خدا یعنی " باش و می شود ،اتفاق می افتد . 

تسلیم یعنی چه ؟ 

تسلیم ،پذیرش اتفاق این لحظه ، قبل از قضاوت و به ذهن رفتن است .